بسم الله الرحمن الرحیم و به نستعین و انه خیر ناصر و معین
تلاش پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله وسلم در 23 سال بیان کننده هدف بسیار بلند و بزرگ آن حضرت بود. و برای آن از هیچ مجاهدت و راهنمایی دریغ ننموده بلکه کمال سعی و تلاش خویش را انجام داددند. ولی این راه نبایستی نیمه کاره می ماند و باید کسی را که خداوند برای ادامه راه هدایت می شناخت به مردم معرفی می نمود تا این راه عقیم نشود لذا در سرزمین غدیر خم دستی بلند شد و دستی را بالا برد که خداوند و پیامبرش از او راضی بوده و هم از پیامبر و خدا راضی و ان شخص کسی نبود جز حضرت امیر المومنین علی علیه السلام.
اما در روز شهادت پیامبر رحمت منصوب خداوند و رسول را به کناری نهادند و این پایه کج نتیجه آن به آنجا رسید که در کمتر از 50 سال جامعه اسلامی را به جهالت مدن برگرداند و آنچه از اهداف دین بوده را به شکلی عقیم و ناتوان جلوه دادند و بحثهای مفصل آن را باید در آثار مختلف منصف اسلامی در طول تاریخ جستجو کرد.
لذا با روند انحطاط جامعه شخصی همانند امام حسین علیه السلام نمی تواند ساکت ارام بگیرد لذا به قیام هدایت و اصلاح دست می زند و تا پای جان خود می ایستد تا فریادی که در عرض 50 سال کم رنگ شده بود را حیاتی دوباره داده و بلندی صدای آن را تا به افقهای تاریخ برساند.
امام حسین علیه السلام با حرکت مردانه و جاوید خود بر همه مومنان راه قیام را نشان داده و طریق قیام راستین را گوشزد نموده تا آنجا که برخی از دیگر ادیان و ملل و نحل خود را شاگرد حسین بن علی می دانند.
خلاصه شهادت امام حسین علیه السلام در امتداد برقراری دین خدا برزمین و ندای محبت پیامبر است در خم غدیر برای هدایت بشریت از زنجیر ستم و ستمگری.
باشد که درسهای امام حسین علیه السلام را به جان و دل بشنویم و بخریم.
اللهم صل علی محمد و آل محمد.